Hoe lang zal ’t geleden zijn dat er een aantal enthousiastelingen bedachten dat de wijk waar ‘k woon een ‘eetbare’ wijk zou moeten worden. Een paar jaar geleden alweer en ik haalde destijds een appelboom, door de gemeente graties gegeven, die door Knieperman in een stukje gemeentegrond achter ons huis werd gepoot. Een hoogstam Elstar appelboompje toen net aan 2 meter hoog.
Al het tweede jaar kwam er een flinke oogst af, niet dat we daar zelf iets aan hadden want de meeste appels werden door passanten geplukt en naar ik hoop ook gegeten.
Intussen werd het boompje een flink uit de kluiten gewassen boom van bijna 3 meter en vorig jaar bleven er daarom nogal wat appels hangen, tja niet iedereen is van zichzelf zo lang dat ie de appels uit de hogere sferen van zo’n hoogstamboom kan plukken.
Toen de laatste appels afgevallen waren, ging Knieperman te werk om de boom zo te snoeien dat er een soort van laagstamboom overbleef.
Een hovenier uit de buurt, dezelfde die de boompjes ooit aan de gemeente leverde, stond er hoofdschuddend bij: zo moesten appelbomen niet gesnoeid worden.
Maar dit is het resultaat:
Een boom zo vol met appels, daaraan mist men één, twee takken niet 😉
Kniepertie 
Hier ook een ondeskundig gesnoeide heel oude perenboom. Met zoveel kleine peertjes. Misschien een goed jaar of die stevige snoeibeurt.
LikeLike
De hoofdschuddende hovenier werd waarschijnlijk gehinderd door kennis, want hij had duidelijk niet door dat jouw Knieperman een handzame boom wenste en geen boom die een optimale opbrengst kreeg.
De les is duidelijk; vraag eerst met welk doel er gesnoeid wordt en schud dan pas meewarig het hoofd als er tenminstre aanleiding toe is.
LikeLike