Nieuws

Ik denk veel aan vroeger tijden en dan met name de tijd dat de Spaanse griep over de wereld waarde. Dat moet toch wel een enorme paniek hebben veroorzaakt en men wist nauwelijks wat er precies gebeurde, de enige nieuwsbron was een krant en lang niet iedereen kon zich een abonnement veroorloven.

Wij worden dagelijks overspoeld met berichten over het coronavirus en daarmee maken we misschien dit virus groter dan het eigenlijk is. O, begrijpt u me goed, ik wil hiermee niet voorbij gaan aan het leed van de vele mensen die een geliefde/vriend(in)/ouder/kind of zelfs maar een vage kennis verloren door dit kleautevirus. Absoluut niet en mijn gedachten gaan uit naar iedereen die te lijden heeft van deze ziekte.

Het idee is meer dat we op de hoogte worden gehouden met updates, nieuws, pushberichten, talkshows met al dan niet zelfbenoemde deskundigen en dat is waarschijnlijk heel goed om de ernst van de situatie niet uit het oog te verliezen maar ik word er enigszins dwars van. Noem me een enfant terrible maar ik zoek vooral naar berichten waar ik wel blij van word zoals een klein nieuwtje van vandaag: de geboorte van een chimpansee, weliswaar in gevangenschap maar toch, bij Safari Park Beekse Bergen.

De plaatselijke middenstand

M’n bloemetje, die tulpen van woensdag, was niet om me zelf een beetje te verwennen omdat ik het zo moeilijk heb met alle restricties, neehee, ik kocht ze omdat de eigenaar van de bloemenzaak, vroegah, een klasgenootje van dochter was en de meiden ooit over en weer vaak bij mekaar logeerden.

Na werktijd, ik fiets dagelijks nog gewoon naar kantoor, we zitten met 3 mensen en de zaak loopt digitaal nogal achter, kom ik meestal langs haar winkeltje en toen bedacht ik dat zij, net als zoveel anderen, het wel verschrikkelijk moeilijk zou hebben.

Daarom deed ik vanochtend een rondje plaatselijke bakker, groenteman en slager. Bij deze winkels was vrijwel geen klandizie en hoefde ik dus niet moeilijk manoeuvreren om me aan de voorgeschreven afstand te houden.

Doet u, zo mogelijk met me mee en helpt u ook de plaatselijke middenstand. Want het is heel simpel, al deze kleine zelfstandigen of u ze nu van jongs af kent, of ze al jaren een winkeltje in uw buurt hebben of pas een zaakje geopend, zij hebben uw steun hard nodig om niet op een heel andere manier ten onder te gaan aan dit kleautevirus.

Groene vingers

Ik ben niet zo van planten en (snij)bloemen binnenshuis.

Dat is meer omdat ik verschrikkelijk slecht ben met kamerplanten dan dat ik niet van planten zou houden. Wat?, zelfs cactussen zijn in mijn huishouden ten dode opgeschreven. De enige plant die ’t binnenshuis overleefde was een brugmansia die door de man vertroeteld werd de nederlandse winters, toch al niet de strengste buitenshuis niet zou overleven.

Sinds een paar maanden heeft de man het plantenvirus, een in deze context redelijk onschuldig virus ergens opgelopen en langzamerhand verandert de huiskamer in een oerwoud. Ik moet daar toch wel erg aan wennen!

Offe…. ben ik al gewend?

Deze tulpen kocht ik toch echt zelf!

Naamswijziging

Iets heel anders: de niet meer zo piep zijnde jeugdigen onder ons kennen ze nog wel: de morgensterren!

En nee, ik bedoel niet een hemellichaam, een middeleeuws wapen, Venus of een plant, ik bedoel de echte morgensterren, zij die voor de gemeentereiniging aan het aangeboden afval keurden en mocht er iets van hun gading bij zitten zich dat toeëigenden. Nu de meeste gemeentenreinigingsdiensten het grof vuil op afspraak komen halen of u zelf uw zooi op de gemeentewerf moet aanbieden, is het ‘beroep’ van morgenster bijna uitgestorven.

Vanmiddag zag ik een niewerwesse variant van de ouwerwesse morgenster, nu dumpster diver genoemd, op zoek naar allerlei van zijn gading in een restafvalcontainer bij een flatgebouw in de buurt.

De naam en ook de tijd waarop is gewijzigd, het rommelen in afval niet.

Hamsters

Bizar toch, dat ondermeer DE super in Nederland die bekend staat om z’n hamsterweken nu oproept om niet te hamsteren. O, en gaat u nu niet zeggen dat het ene hamsteren het andere niet is. Hamsteren omdat u denkt een koopje te hebben of hamsteren omdat u het in uw broek doet als de buurvrouw 3x niest, dat is wel een verschilletje.

Zelf hamsterde ik ook, en nee weest gerust ik hamsterde geen diepvriesgroenten, geen brood, geen zakdoekjes, geen toiletpapier.

Toen we gisteren de weekboodschappen deden ook toen geen hamsterwoede, we kochten zelfs minder dan gewoonlijk, zag ik bij de super een pallet met zakken potgrond.

Dat wilde ik wel voldoende op voorraad hebben en dus hamsterde ‘k wel 5 zakken 😎

’t Kan verkeren!

Al jarenlang ben ik in het bezit van een paar geëmailleerd gietijzeren pannen, eerst een tweetal in een wel heel goedkope uitvoering en toen het email er teveel afknapte kocht ik de duurdere variant want gietijzeren pannen zijn hoewel loeizwaar heerlijk om in te bakken, braden en stoven. Ik kocht nog steeds geen merk, dat werd me te gortig.
Al die jaren klaagde zoon over die kleaute-zware pannen, waar ie ook nog eens de vingers aan brandde omdat ze heel erg lang heet bleven, als ie moest afwassen of de tafel afruimen.

In 2016 heeft de jongste Kniepertelg een zelfstandige woonruimte gevonden en  dat bevalt opperbest. (van twee kanten, dat is) Na de eerste week voor zichzelf gekookt te hebben, wilde zoon toch wel heel graag een  braadpan. Geen gietijzeren, nee dat wilde ie niet, er zouden vast minder zware exemplaren te koop zijn.
Na één of twee keer een stoofpotje te hebben gestoofd werd de eerste gietijzeren pan aangeschaft en vorige maand waren we in Duitsland, op boodschappenjacht, toen hij vanwege de exorbitant hoge prijs wegliep voor nog een gietijzeren pan.

Vorige week was zoon jarig, driemaal raden wat ik hem cadeau gaf? En hij… hij was er superblij mee. Dat zo’n pan retezwaar is, dat boeit um niet. Koken in een gietijzeren pan kookt super!

IOU

Een jaar of wat geleden leende ik, in een crowdfundingsproject, een bedrag uit om te helpen een oude smidse om te bouwen tot yoga-studio en vorige maand is één van de obligaties terugbetaald.

Zodra ik het geld terug op de bank had, gaf ik het bijbehorende certificaat, voor voldaan getekend retour.

Heel bijzonder vond de lener, ze had al een aantal obligaties afgelost, ik was de eerste die een certificaat retourneerde.

Heel bijzonder vond ik dat nog niemand op de idee was gekomen een IOU terug te geven.

De lener, die voor het eerst met behulp van crowdfunding haar project financierde had er niet over nagedacht dat zodra er nog een schuldbetekentenis in omloop is, de houder van zo’n certificaat aanspraken kan doen gelden.

Niemand gaat er van uit dat zoiets gebeurd maar toch! Ik hoop dat ik door mijn actie de lener wakker heb geschud en dat alle certificaten die inmiddels voldaan zijn teruggegeven worden.