’t Is genetisch ;)

Ik ben wel van de snufjes op (elektrisch) huishoudelijk gebied. Voorbeelden te over van ooit eens aangeschafte en bijna even snel weer verpatste of weggegeven hebbedingen  omdat de apparaten niet precies deden wat ik ervan verlangde of het bij aankoop bedachte gemak wat ik ervan zou kunnen hebben een illusie bleek.

Rijstkoker, sapcentrifuge, pizzapan (iets uit een kerstpakket, dat dan weer wel) fonduestel (zo seventies ;)) maar ook een krultang of zelfs een stoomkoker, al deze apparaten heb ik ooit eens aangeschaft en uitgeprobeerd waarna ze vervolgens achter in de kast belandden om in de vergetelheid te raken.

Het zal genetisch bepaald zijn, mijn moeder was zo’n 50 jaar geleden, dolgelukkig met haar wanddroogkap, zo’n droogding voor heur haren. Iedere zaterdagmiddag kwam er een van haar zussen krullers in d’r haren draaien en dan zat ze zo een uurtje of twee onder dat lawaaiapparaat want loeien kon ie beter dan drogen en als mams d’r kapsel in de krul had voor de zondag dan was de zus aan de beurt. Het kwam zelfs voor dat alle drie haar zussen en zelfs oma langskwamen. Gerust hing dat apparaat dan de hele middag te drogen. Even narekenend besef ik dat mijn perceptie van tijd destijds niet helemaal accuraat was, want 5 mensen die allemaal zo’n twee uur onder een droogkap zaten, da’s tien uur dus niks een hele middag 😦
Natuurlijk was het de dames te doen om te besparen op de kapperskosten want wekelijks naar de kapsalon voor het wassen en watergolven (heette dat geloof ik) om op het paasbest ter karke te kunnen gaan, was ook toen al een pittige kostenpost waar je maar het liefst op bezuinigde. Bij het leegruimen van de ouderlijke woning, kwamen we het ding trouwens niet meer tegen. Net als andere apparaten waar m’n moeder niet zonder dacht te kunnen zoals een elektrisch mes en dat voor iemand die toen al, in de jaren 70, gesneden brood kocht. De elektrische koffiemolen werd nooit meer gebruikt toen ma eenmaal kennis had gemaakt met het eveneens elektrische koffiezetapparaat. Van de kruimeldief wilde ma trouwens geen kwaad woord horen, die gebruikte ze ook dagelijks.

Het blijkt dus dat ‘k genetisch behept ben met een voorliefde voor het uitproberen van ‘nieuwe snufjes’ die later toch niet jedat blijken te zijn.
Gelukkig dat ’t niet geheel en al mijn eigen schuld is 🙂

Advertenties

Vervolg KCC ;)

Met een vette knipoog naar mijn blogpost van eergisteren, tijd voor een muzikaal intermezzo.

Twee keer heb ik van een live show van deze man mogen genieten en ik hoop dat ie binnenkort weer eens naar Groningen of directe omgeving komt, ik zal er zeker zijn.

Deze man is geniaal en veel van z’n teksten zijn hilarisch!

Matt the Electrician, enjoy!

 

 

 

Klantcontactcenter, zegen of vloek?

Sinds ik in 94/95 of daaromtrent deel uitmaakte van een groepje mensen dat in een pilot bij het, nu DUO toen IBgroep, startte met het bijna allereerste KCC in Nederland, is het klantencontact van bedrijven in rap tempo verminderd.

Dat is mijn eerlijke mening.

Wij mochten destijds alleen nietszeggende antwoorden geven en ook toen al werd er in brochures van het DUO verkondigd dat een beller geen rechten kon ontlenen aan door medewerkers gegeven antwoorden.

Ik heb het dan niet over het belletje van jou of mij naar de plaatselijke schoenlapper omdat je wilt vragen of je schoenen al gerepareerd zijn, nee het draait om veel grotere dingen. Jantje die wil weten waarom zijn uitkering niet op tijd is overgemaakt of Mohamad die graag een betalingsregeling bij hetzelfde DUO treft. Maar ook de heer van Sloten tot Harinxma die graag precies wil weten hoe hij het best een scheve verzekeringsschaats rijdt en boekhouder Pietje Precies van groenteman Bakker die wil weten waarom de eerste levensbehoeften onder het lage BTW tarief vallen en energie (toch ook een eerste levensbehoefte) niet, allemaal krijgen ze te maken met een meneer of mevrouw van een KCC.

En het komt zelfs voor dat je voor verschillende vragen aan diverse organisaties met één en dezelfde klantenservicemedewerker, die ergens vanuit een willekeurig klantenservicecenter u te woord staat, waarbij u als gewaardeerde lezer deze ‘service’, wat mij betreft, met een fikse korrel zout mag nemen. Toen ik destijds een cursus volgde, hoe je de klant te woord stond, lees: op een heel invoelende, meelevende toon de klant aan het lijntje houdt, vertelde de cursusleider hoe er in Amerika met verschillende scripts voor diverse opdrachtgevers werd gewerkt en hoe hij zag dat iets dergelijks ook in Nederland van de grond zou komen.

En da’s precies wat er gebeurde.

Telefonisten van ieder KCC houden de beslissingsbevoegde mensen uit de wind en de klant aan een lijn.

Disclaimer: alle genoemde namen van personen zijn fictief, alle mogelijke overeenkomsten met bekende of minder bekende personen, komen louter en alleen uit de pen van ondergetekende.

Minder overdreven….

Inmiddels is na jarenlang opruimen en minimaliseren, da’s tijdens m’n blogpauze wel gewoon doorgegaan, zelfs het voorraadvirus ook behoorlijk uitgewerkt.

Nog steeds vin ‘k het fijn om niet mis te grijpen maar 4 flessen azijn en wel 10 flessen olie (in verschillende soorten, dat dan weer wel) is van de gekke. 3 flessen wijn is genoeg voorraad, 3 flessen ouwe klare is overdreven, 8 pakken koffie zijn op voor je het weet, 10 kilo suiker daarentegen…..
Uien koop ‘k niet meer in netten van 2 kilo, dat vind ‘k tegenwoordig bulkverpakking, maar per pond.
Zelfs de aardappelen haal ‘k vandaag de dag per kilo, na de postzegel te hebben veranderd is er geen plek meer om te lang bewaarde, uitgelopen aardappelen te poten en zo nog meer aardappelen te kweken.
Kruiden worden wel nog in grootverpakking gekocht maar delen we met z’n drieën.
Vlees daarentegen koop ‘k groot in maar da’s vanwege het omzeilen van bezorgkosten, voor dat tientje wat ik daaraan uit zou moeten geven, heb ik liever een kilo extra gehakt 😉 Bovendien gebruikt de vriezer toch wel energie, dan kan je die energie maar beter goed benutten.

Ons bent zuunig, niet?

Daarmee raakte de voorraadkast leger en ik niet meer in paniek als er nog wel 1 pakje tomatensaus staat. Ik kan ook altijd nog die tomatensaus zelf maken en dat geldt voor meer dingen.

Ooit zal ‘k het nog eens leren….. geen betere raad dan voorraad maar overdrijven is niet nodig!

Gesloopt?

In de tijd dat ik niet blogde is er ten Knieperhuize en daar omheen best van alles te doen geweest, het ging immers ook om een periode van bijna twee jaar en als er in die tijd niets veranderd zou zijn dan was ’t leven wel errug saaaaaaaaaai geweest. Ik zal in de komende weken proberen her en der uit de doeken te doen wat er allemaal voorbij kwam.

Zo hebben we geholpen opa en oma te verhuizen, van een immens grote bovenwoning naar een soort van ‘aanleun’woninkje.
Dat was iets, vroegâh verhuisden we onszelf!  Dat deden we helemaal zelf  van schilderen, wanden sauzen, leggen van vloerbedekking tot een kar achter de auto, honderd keer van oude naar nieuwe woning rijden met om spullen over te brengen toe, en klaar was je. Dat ging nu niet meer: met z’n allen zijn we toch best krakkemikkig, schone zus en ikzelf zijn vrijwel de enigen die weinig last hebben van lijf en leden. Zwager kampt met schouderproblemen, de man z’n spieren doen precies wat ze zelf willen, voornamelijk pijn, en daarom werd en famille besloten het witwerk ‘zwart’ te laten doen, het laminaat van de vorige bewoner over te nemen en het verhuizen uit te besteden aan een erkend verhuizer.

Dat betekent overigens niet dat je zelf niets meer hoeft te doen; dozen inpakken, de woning schoonmaken, gordijnen afhangen, schilderijtjes en foto’s ophangen, allemaal klussen die je toch heus zelluf moet doen of je moet een extra vermogen neerleggen om ook dat te laten doen.
En dan had je nog het ‘opleveren’ van de oude woning: horren, vensterbanken, ombouwen voor radiatoren en vloerbedekking, alles moest  gesloopt en afgevoerd worden.

Na zo’n verhuizing is niet alleen het interieur van de oude woning maar een hele familie gesloopt.

Wat mij betreft verhuizen opa en oma niet nog eens!

.

 

 

Droger of vaatwasser?

Droger of vaatwasser, onlangs deed ik mee aan een quizje waarin de vraag gesteld werd: welk apparaat neemt de meeste energie?

Ik ging voor de droger maar de quizmasters waarmee overigens niet gecorrespondeerd mocht worden, wezen mijn antwoord terug als zijnde een kapitale FOUT.  Okay dan, ik beweer niet de wijsheid in pacht te hebben en ’t zou zomaar kunnen zijn dat een vaatwasser meer energie verbruikt omdat ie meer gebruikt wordt. Dat kan ik me zelfs voorstellen (wij doen zonder vaatwasser dus ben ik niet ter zake kundig) gezien het feit dat zo’n ding waarschijnlijk dagelijks draait, zeker in een meerpersoonshuishouden en mijn droger draait gemiddeld twee keer per week, daar zal de besparing zitten. Let wel: dit is een aanname! En om dan met Knieperdochter te spreken:
Assumption is the mother of all fuck ups!

Om precies te zijn, als je bij aankoop van een tv alleen maar kijkt naar het jaarlijks verbruik, ben je niet goed bezig. Want… als jij de tv dag en nacht aanzet om je peuter rustig te houden (voorbeeld hè, dit is een voorbeeld, geen oordeel), geef ‘k je op een briefje dat je meer energie verbruikt dan wanneer je alleen maar GTST volgt en daarna de tv weer uitzet.
Het jaarlijkse verbruik van een koelkast daarentegen is vrij nauwkeurig te schatten, gesteld dat je het apparaat een jaar lang aan het stroom laat hangen.

Maar let op: energielabels gaan in de meeste gevallen uit van het efficiëntste gebruik, bij een vaatwasser is dat de eco-stand en voor een tv gebruikt de fabrikant meestal een maximale kijkduur van 4 uur per dag.
’t Is maar de vraag welke richtlijnen gehanteerd worden!

 

 

“Schoon”moederdag

Da’s nou ook wat, op moederdag je schone mama op bezoek krijgen…

Hoewel we niets aan moederdag, vaderdag, valentijn, secretaressedag, laatste werkdag, zelfs verjaardagen – of hoe al die dagen meer mogen heten – doen, is het wel een vreemde gewaarwording als op moederdag je voor tienen telefoon krijgt van schone moeder met de vraag of ik even een briefje voor een advocaat kon maken en of ze daarvoor langs kon komen? Ik was wakker, dat was een gelukkie, en toen moest ik nota bene ‘vroeg’ op om schone mama te ontvangen. Normaal is ’t op moederdag toch net andersom, dan komen kinders langs, al dan niet met zelfgemaakte frutsels, en opa’s en oma’s zitten op hun eigen kroost te wachten.
Hoewel… ik ga ook niet op moederdag naar mijn schoonmoeder, ’t is mijn moeder niet en we doen al jaren niet meer aan dergelijke familiaire verplichtingen. Verjaardagen werden vanaf dat Knieperzoon achttien werd door de schoonouders vakkundig genegeerd want moeilijk en lastig om iedere keer maar kadootjes te vinden voor kleinkinderen en geld geven is ook niks. Prima dan doen we andersom precies evenzo, wij komen ook niet op verjaardagen in de familie. We kúnnen met elkaar maar de verhoudingen zijn niet onverdeeld positief.

Het zal aan mij liggen, ik ben van nature niet iemand die dagelijks de hele familie moet zien om te kunnen leven. ’t Liefst hou ‘k ze op enige afstand, dat ligt aan mij ‘k weet het maar ik kan met mezelf prima leven.
I live in my own little world but it’s okay, they know me here, quote by Lauren Myracle

PS: ik heb à la Loesje mijn kinderen gefeliciteerd dat ze zo’n leuke moeder hebben :):)