door

Geld voor onderhoud

Over het Groningse beleid om de armere wijken niet te best te onderhouden, heb ik bij de gemeente vaker geklaagd.

Niet alleen doe ‘k al jaren mee aan allerlei enquêtes over de leefbaarheid in de wijken maar ook het melden van ‘misstanden’ zoals zwerfvuil, losliggende tegels en andere onveilige situaties is een bijna wekelijks ritueel. De medewerkers bij de gemeente kennen me inmiddels, denk ik, en vast niet als een heel vriendelijk oud vrouwtje🤣

Vandaag las ik in de digitale nieuwsbrief dat de gemeente geld heeft vrijgemaakt voor beter onderhoud.

Misschien hoef me deze zomer minder vaak bij de gemeente te melden.

Advertentie
door

Tattoo?

Wat voor tatoeage zou je laten zetten en waar?

Dat is de vraag van de dag en over een antwoord kan ik nogal kort zijn, ik heb geen tattoo’s en ik hoef er ook geen.

Heb ik ooit een tatoeage willen hebben, zelfs dat niet. Ik heb niet de behoefte gehad een een stripboek op m’n lichaam te laten zetten.

door

Houdbaar tot…

Vroegâh, ja vroegâh, toen was blikvoer nog tot in der eeuwigheid te bewaren want we hadden nog niks te maken met tht-data. Allerlei etenswaren waren onbeperkt te wecken of in te blikken. Gedeukte blikken moesten wel zo snel mogelijk geopend en verorberd worden. Het blik zou eens kunnen gaan roesten en geoxideerd blik was niet eetbaar en de inhoud daarom ook niet meer, wist oma te vertellen
Dat wilde natuurlijk niet zeggen dat een opengedraaid blik ook onbeperkt houdbaar was maar je zag vanzelf wanneer de inhoud tot leven kwam, dan was ’t NIET meer eetbaar.

Draadjesvlees en gehaktballen bleven, eenmaal gebraden en goed onder het vet wel een hele week, soms zelfs langer bewaard, af en toe eens opkoken om jus ervan te scheppen, was genoeg.
Een potje mosterd stond in het keukenkastje uit te drogen, moeders kon met een scheutje azijn de mosterd wel weer tot een smeerbare substantie opkloppen.
Niet meer krakendverse koekjes en broodjes werden in de oven opgepept zodat ze tenminste eetbaar waren, behalve taaitaai, dat hoorde een wat slap koekje te zijn. 
Beschimmelde kaas? Och, het groen werd  afgesneden, in Frankrijk at men immers ook schimmelkaas en dat noemden ze een delicatesse.

Nog net niet op de pakken zout, maar verder staat nu op werkelijk alle levensmiddelenverpakkingen een tht-datum. Zelfs gedroogde groenten kennen heden ten dage een houdbaarheidsdatum, ’t is goed dat zeelui dat in de 15e eeuw niet wisten ( da’s nog wel voor mijn tijd ) dan waren ze nooit verder dan een week uit de kust gevaren.

Let wel dit is een tenminste houdbaar tot datum niet een uiterste houdbaarheidsdatum.
Maar zo sta ‘k tegenswoordig na het boodschappen halen, de voorraad in de kasten te spiegelen om zelfs de tht-datum maar voor te zijn, wat een flauwek.. eigenlijk.

door

Risotto

Meestal heb ‘k van allerlei soorten paddenstoelen in de koelkast. Euh, gekocht welteverstaan, ze groeien er niet van eigens.
Vandaag bedacht ik dat een rijstprak wel een goed idee zou zijn voor de warme hap en met de kastanjechampignons en oesterzwammen die ‘k in huis had kon ‘k me heerlijk uitleven.
Er stond ook nog ergens een potje ‘Steinpilze getrocket’ steeds meer uit te drogen en met deze ingrediënten kan ik gewoon lekker kokkerellen.

‘Risotto ai funghi’ niks anders dan rijst met paddenstoelen.
Men neme ongeveer:

20 gram gedroogde paddenstoelen
200 ml kokend heet water
300 ml bouillon (mag van een tablet)
kastanjechampignons, oesterzwammen, shiitakes, witte champignons,
3 of 4 teentjes knoflook
200 gram rijst (het liefst arboriorijst, deze rijst wordt een beetje smeuïg)
een flinke scheut vermouth
olijfolie en een beetje boter

Week de gedroogde paddenstoelen ongeveer een kwartier in het hete water. Snijd de paddenstoelen iets kleiner (hoeveel en welke soort paddenstoelen u gebruikt is afhankelijk van wat er in huis is 😃en snipper de knoflook heel fijn (mag ook met de pers). Laat de gedroogde paddenstoelen uitlekken, vang het vocht op en giet dit bij de bouillon.
Verhit de olie en boter in een braadpan en bak de knoflook even aan, voeg de geweekte paddenstoelen toe en bak ze even mee. Voeg daarna de rijst toe (alleen de rijst had ‘k wel afgewogen voor 2  personen) en roer goed door zodat alle rijstkorrels omhuld zijn door een olielaagje. Voeg dan de rest van de paddenstoelen toe en bak alles nog even flink door.
Giet een scheut bouillon bij de risotto en laat de rijst onder af en toe roeren de bouillon opnemen, voeg steeds eeen scheut bouillon toe; en blijf regelmatig roeren. Kook de risotto zo in 15 – 20 minuten gaar.
Voeg ongeveer 5 minuten voor het einde van de kooktijd een flinke scheut vermouth of wijn toe en laat dit nog eventjes doorkoken. Neem zelf ook een glaasje.
De liefhebber kan er flinters Parmezaanse kaas doorroeren. Zelf rasp ‘k er aan tafel graag een beetje oude kaas over.


Lekker met salade.

door

Kennismaken

Van de week maakten man en ik kennis met de nieuwe huisarts en ik kan na een eerste gesprek al zeggen: Wat een verademing!

Voor mezelf sprekend, ik ben op een paar sleetse plekken in rug en nek en een aantal kilo’s overgewicht eigenlijk gewoon gezond. Daarvoor heb ik geen huisarts nodig, dat voel ik wel aan lijf en leden😃

Manlief daarentegen loopt al jaren te kwakkelen, zodanig dat zonder een stellige diagnose een IVA (inkomensvoorziening volledig arbeidsongeschikt) werd toegekend. Reumatoloog en revalidatieartsen noemden destijds beide fibromyalgie maar de ‘oude’ huisarts geloofde hier niet in, bij spierpijn moest man maar meer gaan sporten naast zijn lichamelijke arbeid als timmerman. Dat zelfs topsporters hun spieren af en toe hersteltijd gunnen, was onzin.

Natuurlijk begrijp ‘k dat artsen niet graag hebben dat de patiënt zelfgegooglede diagnoses gaat stellen maar een huisarts die de diagnose van de specialist zo’n beetje ontkend?

Homeopathie en andere min of meer alternatieve geneeswijzen daar moest zij niets van hebben en ’t is niet dat ik denk dat tijgerbalsem of groenlipmossel de spierpijn van de man kunnen verlichten maar om nu helemaal geen pijnstilling te willen geven omdat ‘u maar moet leren leven met uw aanstelleritus’ is wel een ander uiterste.

Ik denk dat we goed deden om over te stappen naar een andere huisarts.

door

Boeren

We kennen in Nederland nogal wat boeren als in landbouwers, veehouders, buitenlui, provincialen en oprispingen.

Kippenboeren, kolenboeren, varkensboeren, groenteboeren, schoppenboeren,  schapenboeren, ze worden allemaal boer genoemd.

Een kippenboer houdt kippen, de varkensboer mest varkens, dat begrijp ik, bij deze boeren draait de bedrijfsvoering om het houden van vee ofwel voor de eieren ofwel voor het vlees, evenzo zal de schapenboer zijn dieren houden voor de wol.

Een groenteboer teelt geen groente, de melkboer melkt niet zelf, de kolenboer delft geen kolen, volgens mij zijn zij wederverkopers van producten die door telers, veehouders en mijnwerkers op de markt worden gezet. Of dat echt boeren zijn, daar kan u dan vragen bij stellen 😉

Maar een schoppenboer? Dat vind ik een wel heel vreemde oprisping

door

’n Zelfverklaarde barista

Vorig jaar begaf mijn koffiemachine het, een heus gevalletje miskoop van de bovenste plank, niet om ’t één of ander maar voor mij geen krups, niks duitse degelijkheid, meer.

Bij de reparateur verkochten ze gereviseerde machines van Zwitserse makelij met een jaar garantie en dus nam ik een tweedehandse. Al binnen het jaar deed ik één keer een beroep op de garantie en toen werd het binnenwerk schoongemaak Een paar weken geleden, was ’t weer hommeles en begon het apparaat opnieuw hetzelfde mankement te vertonen. Zelf repareren, dan maar? Helaas, zelf het ding binnenswerks schoonmaken of zelfs maar repareren ging niet omdat de ‘zetgroep’ niet demontabel was en ik er verder ook niet bij kon.

Nogmaals een beroep op garantie doen, had gekund misschien maar ik had het er wel een beetje mee gehad. Ik zocht een andere.

Van de week werd mijn nieuwe, als in spiksplinternieuwe koffiemachine bezorgd. Deze keer een italiaan, daar komen echte barista’s toch vandaan?

Voorlopig drink ik weer heerlijke koffie!